Doei Margreet.
Blijf op de hoogte en volg Christel
02 September 2014 | Italië, Milaan
Vandaag is mijn laatste dagje met Margreet. En wat genieten we ervan! Het is een beetje grauw buiten maar wel lekker warm!
Lekker geslapen hebben we niet echt. Mijn kamer zit aan de voorkant van de straat en de auto's hoor je continu rijden. Ontbijten doen we in mijn nieuw thuis. Nog erg voorzichtig met alle borden, pannen en bestek. Gelukkig is er goede uitleg gegeven over wat we wel en niet mogen gebruiken. Nouja we mogen de porseleinen kopjes wel gebruiken maar dan moeten we het betalen als er eentje kapot gaat. Dan maar de Ikea kopjes. Margreet drinkt een lekker bakje oplos koffie. Omdat ik geen koffie drink, daar moet toch een verandering in gebracht worden. Maar dat komt later wel.
Uitstapje.
Vandaag gaan we, omdat het zonnetje nog tevoorschijn is gekomen. Naar het mega park van Milaan. Het is een kasteeltuin omgetoverd tot park. Na uitgezocht hebben hoe we met de metro er naartoe moesten gingen we door. In de metro speelt er iemand op zijn klarinet om wat geld bij te verdienen. Goed voor de sfeer!
Uit de metro gestapt zijn we even de weg kwijt, waar moeten we nou heen? Maar dan zien we in de verte een oude muur, dat moet wel de muur van het kasteel zijn. We gaan door een mooie poort, even lastig gevallen door een afrikaanse armband verkoper, waar we er later nog 10 van tegen komen, als het er geen 20 waren. We komen uit op een mooi binnenpleintje. Even een slokje water uit de mooie Milaanse openbare drinkwaterkranen. Daarna naar de tuin, nog een armband verkopen omzeilt, en hop ineens in een oase van rust. Geen geluid van auto's, niet teveel mensen, lekker zonnetje, mooie groene omgeving. Prachtig! Maar je krijgt wel dorst van een wandeling door zo'n park;) Een flesje bubbelwater drinken dan maar. Beetje jammer dat er 1 toilet zonder bril was in het tentje.
Vanuit het park kun je door een prachtige winkelstraat lopen die richting de duomo gaat, die mooie dom. Foto'tje hier, souveniertje daar, tijd voor een lunch! We zijn ondertussen al aanbeland bij de duomo, vlakbij de duomo gaan we een glaasje wijn drinken, en misschien wat lunchen, maar er komen een paar lekkere hapjes, en natuurlijk olijven, bij het glaasje wijn. Veel honger hebben we hierna niet meer. Toch maar even langs de gelateria want dat kunnen we niet laten. Italia is het land van ijs toch? Nou dat kunnen we proeven! Jammie!
Diner.
We gaan terug naar mijn kamer, even uitrusten. Best zwaar al die nieuwe indrukken. We durven de Fohn van Marina nog niet te gebruiken, omdat ze zo zuinig is op al haar spulletjes.
Als afscheidsdiner willen we naar een hele leuke tent. Maarja waar? Dan maar even tips aan Marina vragen! Ze geeft ons erg veel tips, twee bladen vol! De twee restaurantjes die het meest aan onze wensen voldeed heeft ze getekend op de kaart. Dan gaan we maar op pad! Toch maar even een lange broek aangedaan, s'avonds kan het kouder worden.
We komen in een erg mooi straatje, lekker Milaans, het restaurantje waar we naartoe wilde gaan is echter nog gesloten. Dan maar het mooie straatje terug aflopen en bij een ander aantrekkelijk restaurantje binnen stappen.
La Fettunta.
We worden hartelijk ontvangen, met ons gebrekkig Italiaans en het gebrekkig engels van de gastheer hebben we een plekje gekregen. Gezellig aan de rand van het restaurant. De kaart is in het Italiaans. Met het nodige opgezocht vragen we ons toch af wat dat ene gerecht nou was. Dan maar even vragen aan de gastheer. Uno momento per farvore. Euhm oké. Komt de gastheer terug uit de keuken met een stuk vlees om te laten zien wat het is! Prachtig, doe mij die maar! Ondertussen kregen we een lekker broodje met tomatenprut, wantja zonder eten aan tafel zitten kan niet in Italië. Toen het voorgerechtje, zie foto. Als hoofdgerecht krijg je wat je hebt besteld. Bijvoorbeeld ik had een stuk gegrilde tonijn. Dat was het, een beetje olijfolie op het bord. Geen aardappel op stukje sla te bekennen, maar dat mis je ook niet als je zo'n lekker stukje tonijn heb! Omdat alles zo snel na elkaar was gekomen wilden we even wachten tot het dessert. Maaaar in Italie kun je niet zonder eten aan tafel zitten dus kregen we cantuccini om de 'wachttijd' door te komen zonder trek. Daarna komt er een grote tafel op wieltjes onze kant op om het dessert uit te zoeken. We kiezen voor een lekker appeltaartje, nee niet op zijn hollands, en een bosvruchten taartje. Onze buikjes zijn nu helemaal rond! Ohja en natuurlijk hebben we een flesje wijn gedronken, maar dit hoef ik toch niet meer te melden? Ter afsluiting nog een lekker cappuccino, ja ook ik drink er eentje! Dan maar eens de rekening vragen, ik vraag de rekening op zijn perfect italiaans, waardoor de gastheer erg trots op me is.
Tijd om naar huis te gaan, morgen Margreet uitzwaaien en vanaf dan sta ik er alleen voor! Gek genoeg voel ik me niet emotioneel, ik heb er juist erg veel zin in! Wat is Milaan mooi.
Lekker geslapen hebben we niet echt. Mijn kamer zit aan de voorkant van de straat en de auto's hoor je continu rijden. Ontbijten doen we in mijn nieuw thuis. Nog erg voorzichtig met alle borden, pannen en bestek. Gelukkig is er goede uitleg gegeven over wat we wel en niet mogen gebruiken. Nouja we mogen de porseleinen kopjes wel gebruiken maar dan moeten we het betalen als er eentje kapot gaat. Dan maar de Ikea kopjes. Margreet drinkt een lekker bakje oplos koffie. Omdat ik geen koffie drink, daar moet toch een verandering in gebracht worden. Maar dat komt later wel.
Uitstapje.
Vandaag gaan we, omdat het zonnetje nog tevoorschijn is gekomen. Naar het mega park van Milaan. Het is een kasteeltuin omgetoverd tot park. Na uitgezocht hebben hoe we met de metro er naartoe moesten gingen we door. In de metro speelt er iemand op zijn klarinet om wat geld bij te verdienen. Goed voor de sfeer!
Uit de metro gestapt zijn we even de weg kwijt, waar moeten we nou heen? Maar dan zien we in de verte een oude muur, dat moet wel de muur van het kasteel zijn. We gaan door een mooie poort, even lastig gevallen door een afrikaanse armband verkoper, waar we er later nog 10 van tegen komen, als het er geen 20 waren. We komen uit op een mooi binnenpleintje. Even een slokje water uit de mooie Milaanse openbare drinkwaterkranen. Daarna naar de tuin, nog een armband verkopen omzeilt, en hop ineens in een oase van rust. Geen geluid van auto's, niet teveel mensen, lekker zonnetje, mooie groene omgeving. Prachtig! Maar je krijgt wel dorst van een wandeling door zo'n park;) Een flesje bubbelwater drinken dan maar. Beetje jammer dat er 1 toilet zonder bril was in het tentje.
Vanuit het park kun je door een prachtige winkelstraat lopen die richting de duomo gaat, die mooie dom. Foto'tje hier, souveniertje daar, tijd voor een lunch! We zijn ondertussen al aanbeland bij de duomo, vlakbij de duomo gaan we een glaasje wijn drinken, en misschien wat lunchen, maar er komen een paar lekkere hapjes, en natuurlijk olijven, bij het glaasje wijn. Veel honger hebben we hierna niet meer. Toch maar even langs de gelateria want dat kunnen we niet laten. Italia is het land van ijs toch? Nou dat kunnen we proeven! Jammie!
Diner.
We gaan terug naar mijn kamer, even uitrusten. Best zwaar al die nieuwe indrukken. We durven de Fohn van Marina nog niet te gebruiken, omdat ze zo zuinig is op al haar spulletjes.
Als afscheidsdiner willen we naar een hele leuke tent. Maarja waar? Dan maar even tips aan Marina vragen! Ze geeft ons erg veel tips, twee bladen vol! De twee restaurantjes die het meest aan onze wensen voldeed heeft ze getekend op de kaart. Dan gaan we maar op pad! Toch maar even een lange broek aangedaan, s'avonds kan het kouder worden.
We komen in een erg mooi straatje, lekker Milaans, het restaurantje waar we naartoe wilde gaan is echter nog gesloten. Dan maar het mooie straatje terug aflopen en bij een ander aantrekkelijk restaurantje binnen stappen.
La Fettunta.
We worden hartelijk ontvangen, met ons gebrekkig Italiaans en het gebrekkig engels van de gastheer hebben we een plekje gekregen. Gezellig aan de rand van het restaurant. De kaart is in het Italiaans. Met het nodige opgezocht vragen we ons toch af wat dat ene gerecht nou was. Dan maar even vragen aan de gastheer. Uno momento per farvore. Euhm oké. Komt de gastheer terug uit de keuken met een stuk vlees om te laten zien wat het is! Prachtig, doe mij die maar! Ondertussen kregen we een lekker broodje met tomatenprut, wantja zonder eten aan tafel zitten kan niet in Italië. Toen het voorgerechtje, zie foto. Als hoofdgerecht krijg je wat je hebt besteld. Bijvoorbeeld ik had een stuk gegrilde tonijn. Dat was het, een beetje olijfolie op het bord. Geen aardappel op stukje sla te bekennen, maar dat mis je ook niet als je zo'n lekker stukje tonijn heb! Omdat alles zo snel na elkaar was gekomen wilden we even wachten tot het dessert. Maaaar in Italie kun je niet zonder eten aan tafel zitten dus kregen we cantuccini om de 'wachttijd' door te komen zonder trek. Daarna komt er een grote tafel op wieltjes onze kant op om het dessert uit te zoeken. We kiezen voor een lekker appeltaartje, nee niet op zijn hollands, en een bosvruchten taartje. Onze buikjes zijn nu helemaal rond! Ohja en natuurlijk hebben we een flesje wijn gedronken, maar dit hoef ik toch niet meer te melden? Ter afsluiting nog een lekker cappuccino, ja ook ik drink er eentje! Dan maar eens de rekening vragen, ik vraag de rekening op zijn perfect italiaans, waardoor de gastheer erg trots op me is.
Tijd om naar huis te gaan, morgen Margreet uitzwaaien en vanaf dan sta ik er alleen voor! Gek genoeg voel ik me niet emotioneel, ik heb er juist erg veel zin in! Wat is Milaan mooi.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
